De leerschool der liefde by Gustave Flaubert

He never allowed a cliché to pass him, never indulgently or wearily went on, leaving behind him a phrase which almost expressed his meaning. Less perhaps than any other writer, not of France, but of modern Europe, Flaubert yields admission to the inexact, the abstract, the vaguely inapt expression which is the bane of ordinary methods of composition. That he was one of the greatest writers who ever lived in France is now commonly admitted, and his greatness principally depends upon the extraordinary vigour and exactitude of his style. One of the most severe of academic critics admits that in all his works, and in every page of his works, Flaubert may be considered a model of style. His private letters show that he was not one of those to whom easy and correct language is naturally given he gained his extraordinary perfection with the unceasing sweat of his brow.

It cannot be said that his incessant labors were not rewarded. He worked in sullen solitude, sometimes occupying a week in the completion of one page, never satisfied with what he had composed, violently tormenting his brain for the best turn of a phrase, the most absolutely final adjective. He was born in Rouen, Seine-Maritime, in the Haute-Normandie Region of France.įlaubert's curious modes of composition favored and were emphasized by these peculiarities. Gustave Flaubert is counted among the greatest Western novelists. Zoals Balzac de generatie van 1820 beschrijft (Illusions perdues) en Stendhal die van 1830 (le Rouge et le Noir), zo geeft Flaubert een beeld van de tijd van 1848, waarin de Tijd de eigenlijke drager van de gebeurtenissen, het belangrijkste structuurelement is. Het boek geeft ook een beeld van een groep jongeren die grote humanitaire en politieke idealen najagen, idealen die opvlammen tijdens de revolutie van 1848.ĭe parallel tussen privélevens en historische gebeurtenissen, tussen persoonlijke desillusies en politiekfalen bepaalt mede de grote artistieke kwaliteit van de roman, die stilistisch gezien tot de allerbeste uit de Franse literatuur behoort. Het is ook het verslag van de levensloop van een jongeman, Frédéric Moreay, en zijn vriend Deslauriers, die het in Parijs met hun dromen moeten opnemen tegen de geraffineerde, machiavellistische intriges die de bourgeoisie beheersen. Maar Leerschool der Liefde is meer dan een deels autobiografische liefdesgeschiedenis. L'Education Sentimentale werd door Gustave Flaubert (1821-1880) zelf als zijn beste werk beschouwd, ook al had zijn Madame Bovary, mede dank zij een geruchtmakend proces, aanvankelijk meer succes.įlauberts voorkeur had natuurlijk te maken met de bijna mystieke liefde voor Elisa Schlésinger, die hij op vijftienjarige leeftijd leerde kennen en die wij in het boek terugvinden als mevrouw Arnoux.

De leerschool der liefde by Gustave Flaubert